vrijdag 4 april 2008

Tienergetuigen van God

Ze zijn bijna nergens welkom en toch blijven ze dwangmatig deurbellen terroriseren: Jehova's getuigen. In ons kleine dorpje is er sprake van een echte Jehovaplaag. Een sprinkhanenplaag is er niets bij vergeleken. Ik vraag me af wat God nog zoal op ons zal afsturen. De dronken voetbalsupportersplaag? De tombolakaartjespest? Ik moet wel eerlijk toegeven: Jehova's getuigen verdienen een medaille voor doorzettingsvermogen. Weinig soldaten springen zo moedig uit de loopgracht. Eigenlijk hebben ze wel veel weg van soldaten. Soldaten van God. In het leger moet je ook doen zonder na te denken. Alles wordt in je plaats gedacht, beslist en gevoeld. Gewapend met de bijbel verkondigen ze steevast hun geloof. Al zeggen ze het niet expliciet, hun motto is kort en bondig samen te vatten: bekeren of verteren. Ja, beste mensen, het klinkt luguber, maar daar komt het uiteindelijk op neer.

Jehova's getuigen geloven dat in 1914 de 'tijd van het einde' begon. Dit is de laatste fase voor het ingrijpen van God met als doel de aarde te zuiveren van alle goddeloosheid. Op een dag zal God een einde maken aan deze wereld, ook wel Armageddon (doet me automatisch aan Bruce Willis en levensbedreigende meteorieten denken) genoemd. Jezus zal dan de beslissende oorlog tegen Satan voeren. Alle personen die God niet gehoorzamen zullen worden vernietigd in die strijd. Satan en zijn demonen zullen voor 1000 jaar worden geketend en het paradijs op aarde zal hersteld worden.

De geschiedenis heeft ons geleerd dat Jehova wel niet zo goed is in timemanagement. Het kan ook niet anders, hij heeft geen vrouw die zijn agenda bijhoudt. Eind de jaren zestig stonden de Wachttorens bol van de artikels die het einde der tijden aankondigden. Volgens hun toenmalige berekeningen zou in de herfst van 1975 de langverwachte duizendjarige regering van Christus starten. Ik heb hier nog ergens een kopie liggen van een befaamde wachttoren (gekregen van mijn lieve schoonopa) die het nakende einde van de wereld over de daken schreeuwt. Toen deze datum zonder meer verstreek werd het geschreeuw gemompel. Ze werden voorzichtiger met hun voorspellingen, want ze wilden de leegloop van hun tempels voorkomen. Toch wagen ze zich nu aan een nieuwe gok: 2034. Nog 26 jaar te gaan! Dat is dus nog zo een 796.891.098 deuren platlopen.

Volgens de getuigen houdt een persoon op te bestaan bij de dood, totdat een (eventuele) wederopstanding de persoon weer tot leven brengt. Ze onderscheiden twee soorten opstanding: een hemelse weggelegd voor 144.000 gezalfde christenen en een aardse voor de rest van de gelovigen. Je moet leven volgens de regels van Jehova, anders krijg je bij het vergaan van de wereld geen plaatsje in het paradijs. Je wordt dan de meststof voor de paradijselijke grond.

Ik ben maar een simpele mens, maar als ik het allemaal goed begrijp hebben goede gelovigen na hun dood nog één leven tegoed. 144.000 uitverkorenen krijgen daarenboven voor maar liefst duizend jaar een plaatsje naast de goddelijke troon. En in de wereld zijn er ongeveer een 7 miljoen getuigen. Oei, dat wordt een probleem. God zal serieuze selectieprocedures moeten organiseren. Zware concurrentie. Er moet toch een interne competitiestrijd woeden? Dat kan toch niet anders? Je zou je ook kunnen afvragen waarom ze maar blijven rekruteren. Tja, omdat hun leer hen dat dicteert zeker. En natuurlijk: het is nog altijd beter één extra leven te hebben dan geen.

Zoals soldaten hebben de getuigen ook een uniform. Je kan je ze gemakkelijk onderscheiden van anderen op straat. Klassieke kledij in sombere tinten, een aktetasje onder de arm met als inhoud een bijbel, de gebruikelijke tijdschriften en een notitieboekje waarin de 'beïnvloedbare' mensen zorgvuldig worden genoteerd. Is het jou ook al opgevallen dat ze altijd op pad zijn bij slecht weer. Natuurlijk, in België is dat nu niet zo uitzonderlijk, maar toch. Het lijkt wel alsof ze bidden om regen en wind, zodat de bewoners medelijden krijgen. Misbruiken ze het weer als een stok tussen de deur? Ik vermoed van wel.

De jonge generatie getuigen valt minder op in het straatbeeld. Je hebt je deur uitnodigend openstaan vooraleer je beseft welk onheil er voor je neus staat. Ik deed deze week mijn deur open voor twee liefelijke jongelingen. Ik dacht dat ze snoepjes zouden verkopen ten voordele van hun dansclub. Het tijdschrift ontwaak! verraadde al snel andere motieven.
'Jullie zijn getuigen van Jehavo?'
'Ja, we willen je iets vertellen over vrouwenrechten'.
Ik vraag me af wat ze hadden verkondigd mocht ik een man zijn.
'Vrouwenrechten, hm. Is het niet zo dat de godsdiensten van het boek vooral mannengodsdiensten zijn? Geschreven, geselecteerd, gecensureerd en het belangrijkste geïnterpreteerd door mannen. Met als gevolg: niet bepaald vrouwvriendelijk.'
'Ja mevrouw er zijn zo van die extremisten en terroristen, maar Jezus was helemaal zo niet.'
Ik vind hun repliek helemaal niet to the point maar weet wel waar ze naar toe willen. Anderen in een slecht daglicht stellen (en ik heb zo een duister vermoeden dat men het over de Islam had), angst voeden en zieltjes sprokkelen. Ik zwijg over het feit dat Jehova's getuigen ook door mannen worden geleid. En die mannen rijden dan nog eens rond in dikke vette auto's betaald met het geld van hun gebrainwashte volgelingen.
Ze vervolgen met een machinaal stemtimbre 'Er is nu veel onheil in de wereld. Dat heeft de mens aan zichzelf te danken. Adam en Eva wilden zelf de kennis van goed en kwaad hebben. En God heeft hen die kans gegeven.'
'En dat hebben ze helemaal verkloot zeker?' denk ik bij mezelf.
'Er komt een moment dat God zal ingrijpen en dan is het voor velen te laat!'
Ze lezen mijn ongeloof in mijn ogen en gooien volgende vraag in mijn gezicht: 'Ben je atheïst of zo?'
Ik word niet graag gelabeld en een vraag die eindigt op 'of zo' vind ik al helemaal onbeleefd. Maar omdat mijn moederhart zacht is besluit ik ze het niet moeilijk te maken en zeg: 'Kijk meisjes, apocalyptische argumenten gaan me niet overtuigen om me bij een bepaalde groep aan te sluiten (zeker niet als ze de rest van de mensheid maar al te graag in stront zien veranderen). Ik heb geen God nodig om het verschil tussen goed en slecht te zien. Ik doe het goede uit mezelf omdat ik kies zo te leven. Mijn waarden en normen hebben misschien wel een religieuze bron, maar ik drink ze uit een seculiere beker. En ik geloof eigenlijk ook dat de mens van nature uit goed is. En onze natuur is evolutionair en niet goddelijk bepaald.' Ik wil er nog ter ere van Hugo Claus uitflappen 'En de wereld zou er veel beter van af zijn zonder godsdiensten en religies', maar ik zwijg. Ik besef dat ik evengoed mijn betoog tegen een muur kan doen. De meisjes hebben nu wel door dat ik niet meer te redden val en bedanken me voor mijn tijd. Ik wil ze vastgrijpen, vastbinden en een ander licht op hun leven werpen. Jonge geesten zijn zo beïnvloedbaar en ik vind het niet eerlijk dat ze blind zijn gemaakt. Maar ben ik dan anders dan hen? Lijd ik dan niet aan hetzelfde reddercomplex? Ik kijk nog eens door het raam en zie ze aanbellen bij de buren. Een winterse bui begeleidt hun volgende prediking. Ik kan het niet laten gooi hen stille woorden na: 'Komaan meisjes, wees nu eens getuige van jullie gezond verstand!'


Mensen zijn sociale wezens, ze willen ergens bijhoren. Een groep op zich is geen probleem. Maar de miserie begint als een groep zich beter waant dan de rest. Sekten misbruiken gretig het woord 'uitverkorenen'. Wie wil er zich niet speciaal voelen? En duizend paradijselijke jaren, wat een mooi vooruitzicht. Je zou voor minder je bezittingen afgeven en je verstand op nul zetten. Maar ja, God is mijn getuige, ik ben geen tiener meer...









Geen opmerkingen: